Het Impingement syndroom, een frisse blik

Impingement

Een impingement is een diagnostische term voor klachten aan de schouder. De term wil zeggen dat er iets in de weg zit. Een structuur zit waar het eigenlijk niet hoort te zitten waardoor het als het ware gaat wringen met andere structuren. Een inklemming van structuren onder het schouderdakje, het acromion, het harde botstuk bovenop je schouder. Ben je al in de war? Het is ook een wat vage diagnose. Er zijn allerlei theorieën over. Bijvoorbeeld dat de schouder door zwakke instabiele spieren teveel naar voren wordt gedrukt en dat daardoor structuren in het nauw raken. Theorieën waarin misschien veel waarheid zit. Maar ben je al even bij TAPA bekend, dan weet je dat wij veel van deze theorieën debunken. Niet door wetenschappelijke artikelen of wijze woorden, maar door resultaat te behalen!

Impingement oefeningen

De diagnose van Impingement door instabiliteit is populair. En wat doe je aan een zielig instabiel schoudergewricht? Juist, oefeningen! Sterker maken!
Sta me toe iets tegenstrijdigs te benoemen aan deze behandelfilosofie. Ken je van die hele sportieve mensen die last krijgen van hun lijf en dan oefeningen doen bij de fysio? Of mensen die dagelijks zwaar werk verrichten? Moeten die nog meer oefeningen doen? Hebben zij een zwakke instabiele schouder? Nee. Deze theorie gaat eigenlijk alleen op voor mensen met Impingement klachten die een fysiek lui bestaan leven. Als de theorie 100% zou kloppen zou je verwachten de Impingement klachten alleen bij deze tweede groep te zien. Maar niets is minder waar… Impingement komt voor bij krachtsporters en biersporters, bij kantoortijgers en schilders. Is het misschien tijd voor een nieuwe kijk op Impingement?

Een andere kijk op het Impingement syndroom

De visie die wij bij TAPA hanteren heeft niet instabiliteit als basis van het probleem, maar juist stabiliteit. Het schoudergewricht wordt té stabiel gehouden. De spieren die dit teweeg moeten brengen zijn te actief geweest en hebben rust nodig. Onze bevindingen zijn dat deze spieren strak staan en hard zijn, een typisch gevolg van overbelasting, niet van onderbelasting. Deze overbelasting wordt door een onjuiste en angstaanjagende diagnostiek alleen maar erger. Immers, een kapotte schouder gaat men juist heel stabiel en veilig houden. Is er iets goed mis met het schoudergewricht dan moet dat gewoon gezegd worden, maar is er slechts sprake van gespannen spieren, dan moet men (by all means) gerustgesteld worden om verdere overbelasting te voorkomen. De angst voor de pijn moet dan juist gereduceerd worden in plaats van gegenereerd met spannende medische termen als ‘peesonteking’ of zelfs woorden als inklemming van de aanhechtingen. Om de angst voor pijn nog verder te reduceren kunnen we wellicht beter spreken van een spiertje die wat vast zit.

Hoe te behandelen?

Op basis van deze andere visie is het dus niet langer zaak om de schouder stabieler te krijgen, maar juist om deze ruimte te geven. In deze ruimte kan het lichaam vervolgens zelf herstel vinden. Dat is fysiotherapie; de voorwaarden creëren voor het lichaam om zelf te herstellen. Meestal doen we teveel interventie omdat we te kleine verwachtingen hebben van het lichaam. Geef het ruimte, bewater het en het bloeit. Dit is wat ons betreft zowel op fysiek als mentaal vlak de oplossing.

Op fysiek vlak

We geven het schoudergewricht ruimte door de schouderspieren los te maken met een intensiteit die echt iets doet. Dus niet wat aaien (wat wij vaak horen over fysiotherapeuten), maar echt erin duiken. Dit doet wel wat pijn, maar we doen het altijd met beleid en volledige communicatie. We laten je ook steeds tussendoor even bewegen waarbij je vrijwel altijd voelt dat bewegingen meteen al makkelijker gaan. In het metafoor is de bewatering niet aan ons. De bewatering doet het lichaam zelf. Wij hebben de grond omgeploegd waardoor nu het bloed er weer mooi langs stroomt.

Op mentaal vlak

Een kritiekpunt op deze behandelwijze van losmaken is nog wel eens geweest dat we de cliënt zo juist afhankelijk maken van de therapeut. En als je ze oefeningen laat doen maak je ze onafhankelijk. Onafhankelijkheid is inderdaad de gewenste staat, daarom is het belangrijk het mentale vlak niet over te slaan. We spannen de boel teveel aan waardoor het gespannen is geraakt. Dus wat we nu nodig hebben is ontspanning van het schoudergebied. Hoe krijg je dat voor elkaar? We spraken eerder al over de kracht van de woorden van een therapeut. Die kunnen je als cliënt laten aanspannen (veilig houden; want er is iets ergs aan de hand) ofwel ontspannen. Maar er zijn nog talloze andere redenen waarom iemand zijn (schouder)spieren aanspant. Het gaat voor dit artikel te ver om hier nu op in te gaan. Je kunt er wel meer over lezen op de TAPA Methode pagina.

Impingement syndroom is goed te verhelpen

Over het algemeen is bij deze diagnose slechts sprake van wat spierspanning in de deltoideus. Dat is de schouderspier bovenaan de arm. Door deze kundig te behandelen is er meestal meteen al verlichting van klachten. Afhankelijk van de duur van het Impingement syndroom komen de meesten er na zo’n 4-8 behandelingen van af. Heb je zelf soortgelijke klachten, dan kun je meteen een afspraak online inplannen. Als je nog vragen hebt kun je die natuurlijk gewoon stellen. Hiervoor verwijs ik je door naar de contact pagina.

Deel deze blog met je vrienden

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven